De concerten van Harry Styles zijn LGBTQ+ Safe Spaces

Toen Harry Styles zijn eerste single als soloartiest debuteerde, 'Sign of the Times', deed het grote publiek een dubbele take. 'Harry van One Direction is helemaal volwassen', zeiden ze. 'We hadden geen rockballads verwacht, maar hij draagt ​​het goed.'

Het is waar: Harry Styles is een rockster op zich. Zijn laatste album kwam binnen op nummer 1 in de Billboard 200 Albums Chart, hij verkocht zijn eerste tournee uit en hij heeft de menigten van vrouwen om te evenaren.

Maar dit is wat het grote publiek zal missen: als Harry het podium betreedt voor zijn fans, is hij dezelfde jongen waarmee we zijn opgegroeid. Hij is een beetje groter, een beetje modieuzer en een beetje ruwer aan de randen. Maar zelfs als hij volwassen is en van top tot teen gekleed is in Gucci, is hij dezelfde innemende jongen met de slechte grappen (sorry, H). In plaats van sexy maakt hij fans gek. En die massa's vrouwen? In plaats van beha's bezaaien ze het podium met hun trotsvlaggen.

Terwijl de wereld Harry zag opgroeien, werden zijn fans ook groter. We wierpen lagen van onhandigheid en adolescentie af en omarmden onze eigen vreemde waarheden. In de loop van de afgelopen zeven jaar begonnen veel van Harry's tienerfans in het reine te komen met hun seksualiteit en genderidentiteit, en de anonimiteit van Tumblr maakte de fandom de perfecte plek daarvoor.

'Als je opgroeit, vooral hier, hoor je niet veel over LGBTQ+-dingen', zegt Fer, een 19-jarige fan uit Lima, Peru. 'Toen ik voor mezelf uitkwam, was het rond de tijd dat ik Tumblr ontdekte. Ik denk niet dat ik ooit het woord 'biseksueel' heb gehoord of [van identiteiten buiten] homo of hetero heb gehoord totdat ik op Tumblr ging. Ik denk dat dat voor veel mensen zo is.'

We kwamen thuis van werk en school en postten en twitterden over One Direction en ook over al onze rare kleine geheimen - onze verliefdheden, onze families, onze angsten en zorgen. En achteraf gezien was het een beetje surrealistisch. In het bijzijn van tienduizenden vreemden werpen we onze kasten af. Voor velen van ons, waaronder ikzelf, waren enkele van de eerste mensen met wie we uit de kast kwamen, vrienden die we maakten toen we Directioners waren.

In 2014, toen de band op weg was naar hun derde album, Middernachtherinneringen , een groep fans begon een project genaamd Regenboog Richting , een queer-zichtbaarheidsproject dat fans aanmoedigt om pride-vlaggen mee te nemen naar shows en, belangrijker nog, om hun authentieke zelf te zijn. We waren met zoveel. Recht voor onze ogen ging de One Direction-fandom van een LGBTQ+-vriendelijke hoek van het internet naar een enorme openbare ruimte waar queer girls en femmes thuishoorden. De regenbogen waren geen randbeweging - je kon de fans en hun vlaggen niet negeren als je het probeerde.

Harry negeerde ze zeker niet. Hij vroeg fans om hun eigen vlaggen door te geven zodat hij op het podium kon dansen, spelen en om zich heen kon binden. Toen de band een show speelde op de dag dat huwelijksgelijkheid in de Verenigde Staten werd aangenomen, zei hij: 'Deze plek ziet er vanavond erg kleurrijk uit, en voor velen van jullie weet ik waarom, en het is geweldig.' Voor iedereen die zich ongemakkelijk voelde bij de vlaggen, maakte Harry heel snel heel snel duidelijk wat zijn gevoelens waren. In 2017, tijdens zijn eerste solo-wereldtournee, was hij elke avond met trots, trans en bi-vlaggen op het podium te zien, zelfs in Nashville, waar de zaal alle vlaggen in het publiek in beslag nam.

Maar groot probleem, toch? Niemand zou gevierd moeten worden alleen voor het ondersteunen van gelijkheid, en we kunnen bondgenoten niet overladen met lof voor het doen van het absolute minimum. Maar met Harry is het meer dan dat: hij heeft een veilige ruimte gecreëerd voor queer girls en femmes, voor wie de reguliere LGBTQ+ veilige ruimtes doorgaans niet bestaan. Met zulke kleine acties zorgt hij ervoor dat wij - van wie velen jong zijn, opgesloten en/of geen toegang hebben tot een gemeenschap - ons gezien, comfortabel en beschermd voelen.

'Toen ik Harry tijdens zijn concert [ons aanmoedigde om te zijn] wie je maar wilde voor die avond en rondrende met trotsvlaggen, had ik het gevoel dat ik op dat moment niet in de kast zat', zei Riya*, een 20-jarige. jaar oud biseksueel moslimmeisje. 'Ik was gewoon mezelf, al was het maar voor die avond.'

In Philadelphia deelde een groep fans voor de show honderden mini-regenboogvlaggen uit en vroegen ze iedereen deze uit te brengen voor Harry's laatste nummer.

'[Mijn vrienden en ik] vonden het cool dat iemand dat zou doen omdat sommige mensen misschien in de kast zaten en er geen konden kopen om mee te nemen', zei Ashley, een 25-jarige biseksuele fan die bij de show was in Philadelphia. '[Harry] was zo verrast. Vanuit het publiek kon je hem naar zijn band zien kijken en gewoon 'Wauw' zeggen.

Harry staat al lang bekend bij zijn fans omdat hij weigerde zich aan gendernormen te houden. Hij droeg vaak blouses voor vrouwen en versierd met nagellak en nonchalance. Hij doorbreekt de mannelijke 'black suit' dresscode door te sporten met levendige bloemen en volle glitter. De foto op de hoes van zijn debuutalbum is van hemzelf in een roze bubbelbad met bloemen. Hij is echt met iedereen over wie hij is, en hij heeft plezier terwijl hij het doet.

'Ik heb veel van mijn moed te danken aan [Harry's] onwil om zich te verontschuldigen voor wie hij is', zei Ellis, een niet-binaire 26-jarige fan. 'Ik denk dat ik door hem meer zelfvertrouwen kreeg om te presenteren zoals ik wilde en niet nam wat mensen zo serieus dachten.

'Hij is in de loop der jaren zo brutaal geworden en soms denk ik ook dat we hem hebben geholpen omdat we duidelijk hebben gemaakt dat we nergens heen gaan, of hij nu kiest om zijn nagels te lakken of vrouwenkleding te dragen. Wanneer de media vragen opwerpen over zijn vrouwelijke fanbase, verdedigt hij hen altijd en komt voor hen op. Hij noemt ze slim en sterk en praat er met liefde over, en ik denk dat dat voor een groot deel te maken heeft met het vertrouwen dat we in hem hebben gewekt.'

Veel homofans van Harry vragen zich af of hij weet wat hij voor ons heeft gedaan. Elke avond kijkt hij uit over een donkere, overvolle auditorium, alleen verlicht door het licht van iPhones, regenboogvlaggen en pure, vreemde trots en vreugde, en we hopen allemaal dat onze dankbaarheid duidelijk is.

Wat gebeurt er nu? Je zou het kunnen missen als je niet weet te kijken. Duizenden harten zwellen tegelijk op, terwijl een ster en zijn stans een onuitgesproken begrip delen dat geen enkel bedankje kan worden ingewisseld voor wat we elkaar hebben gegeven. Volwassen worden, zelfontdekking en feestvieren. En als een perfecte afsluiting van het moment en de nacht brult het publiek bij de openingsakkoorden van het laatste nummer.

*Naam gewijzigd vanwege privacy.

Aamina Khan is een schrijver en visueel ontwerper die houdt van duurzaamheid, mode en haar vrienden hun horoscopen stuurt.